Porady adaptacyjne

Pożegnanie z dzieckiem

Jak pomóc dziecku i sobie?

Krótkie pożegnanie

Co pomaga:

Co utrudnia:

Rutyna

Co pomaga:

Umawiamy się z dzieckiem na sposób pożegnania i stosujemy go np.:"buziak, przytulas, piąteczka, żółwik i idziesz do Pani".
Rutyna pozwala dziecku powoli nabierać kontroli nad sytuacją a rodzicowi kontroli nad czasem potrzebnym na pożegnanie.

Co utrudnia:

Chaos i pośpiech, który rodzi się, gdy rodzic nagle urywa pożegnanie z dzieckiem spiesząc się np. do pracy.

Pozytywne komunikaty

Co pomaga:

Uśmiech rodzica.
Radosny i pewny głos.
Miłe życzenia: "Dobrej zabawy kochanie!", " Miłego Dnia", "Baw się dobrze" - dzięki temu dziecko wie, że przedszkole to miejsce, gdzie miło spędza czas i można tam się dobrze bawić.

Co utrudnia:

Słowa współczucia: "Przykro mi, ale muszę iść" - to sugeruję, że dziecko znajduję się w przedszkolu za karę.
Przeprosiny: "Przepraszam, ale musisz tu zostać " - to sugeruję, że przedszkole jest czymś nieprzyjemnym.
Pocieszenie: "Nie bój się" - to sugeruje, że jednak jest się czego bać.
Współczucie, żal i strach w głosie rodzica - strach rodzica to gwarancja strachu u dziecka.

Mówienie prawdy

Co pomaga:

Szczerość ze strony rodziców.
Dotrzymywanie obietnic np. : "Przyjdę zaraz po Twoim obiadku"; "Dzisiaj po przedszkolu pójdziemy na plac zabaw" itp.

Co utrudnia:

Kłamstwo "Mama wróci po coś do auta i za chwilę po Ciebie przyjdzie" - dziecko czuję się nie tylko smutne, ale i oszukane, co sprawia, że boi się bardziej.
Ucieczka rodzica: wychodzenie z sali bez pożegnania, gdy dziecko odwróci swoją uwagę przy zabawię.
Nie dotrzymywanie umów zawartych ze swoim dzieckiem np. "Po przedszkolu odbierze Cię mama, babcia..." , "Będę zaraz po leżakowaniu".

Cierpliwość i wrażliwość

Co pomaga: